معرفی کتاب

بوف کور شاهکار صادق هدایت را شاید بتوان از نخستین رمانهای مدرن در ایران و از برجسته‌ترین آثار ادبیات ایران به شمار آورد. این اثر پس از اولین ترجمه به زبان فرانسه توجه جهان را به خود جلب کرد و هم‌اینک نیز به عنوان کتابی مطرح در سطح جهان شناخته می‌شود. هر چند که خودکشی‌های زیادی پس از انتشار بوف کور را به قلم صادق هدایت نسبت می‌دهند و این امر باعث شد این کتاب در میان مردم تا حدودی ممنوعه شناخته شود.درباب تحسین و نقد کتاب بوف کور مقالات و کتابهای متعددی نوشته شده است. این کتاب مملو از نمادها و تمثیل‌ها است و به زبانهای فرانسوی، انگلیسی، ترکی، آلمانی، لهستانی، ارمنی، ژاپنی، هندی، رومانیایی، اردو، مکزیکی، اندونزیایی و فنلاندی ترجمه شده است.

داستان کتاب بوف کور در دو فاز روایت می‌شود که بین ارتباط این دو فاز نیز اختلاف در تحلیل وجود دارد. برخی این دو داستان را موازی باهم و برخی یکی را مقدمه‌ی دیگری می‌دانند. چیزی که مشخص است این است که ویژگی‌های شخصیت‌های داستان اول در شخصیت‌های داستان دوم هم رویت می‌شود. داستان اول در اواخر دوره‌ی قاجار و اوایل دوره‌ی پهلوی و داستان دوم بسیار قدیمی‌تر بوده و در سده‌های قبل از داستان اول رخ می‌دهد.

داستان بوف کور از زاویه دید اول شخص نقل می‌شود و راوی مردی بی‌نام است که آشکارا دچار توهمات و پریشانی‌های ذهنی است. او جامعه‌ی حاکم را عامل مشکلات خود می‌داند و از رجاله‌هایی که خود را برتر می‌دانند به‌شدت متنفر است و در نکوهش آنها بسیار سخن می‌راند. در فاز اول کتاب او عاشق زنی اثیری می‌شود که به طرز غریبی می‌میرد و چشمهایش برای راوی جاودانه می‌شوند. در فاز دوم این کتاب زنی با همان خصوصیات همسر راوی است که در او در عین حال که عاشق اوست از او منزجر است.